🕹️ Bezbarwny Gaz O Ostrej Woni

bezbarwny gaz palny posiada 3 hasła. b u t a n; e t a n; p r o p y l e n; Powiązane określenia posiadają 2 hasła. m e t a n; p r o p a n; Podobne określenia. palny, bezbarwny gaz; gaz bezbarwny, bezwonny, palny; bezbarwny, palny gaz o słodkawym zapachu; palny gaz; bezbarwny gaz do życia; bezbarwny gaz szlachetny; bezbarwny gaz o ostrej pl Związek azotu z wodorem, bezbarwny gaz o ostrej woni, rozpuszczalny w wodzie, występujący w przyrodzie jako produkt gnicia ciał białkowych, otrzymywany także sztucznie, używany do produkcji nawozów sztucznych, mocznika, włókien syntetycznych it. +2 definicje identyfikacja soli na podstawie właściwości fizykochemicznych Learn with flashcards, games, and more — for free. „monosilan, bezbarwny gaz, nierozpuszczalny w wodzie, na powietrzu zapala się samorzutnie” Zobacz odpowiedź „związek azotu z wodorem, bezbarwny gaz o ostrej woni, rozpuszczalny w wodzie” Zobacz odpowiedź Study with Quizlet and memorize flashcards containing terms like Jak porównać aktywność metali?, Jak porównać aktywność fluorowców?, Chloroform w wodzie and more. Lista pojęć: nieorganiczny bezbarwny gaz, dobrze rozp. w wodzie, toksyczny dla organizmu, gaz bezbarwny o duszącej woni, stosowany do otrzymywania bromków metali i do syntez organicznych, zwyczajowa nazwa kwasu bromowodorowego, bezbarwny gaz, silnie dymiący na powietrzu, nieorganiczny związek chemiczny, toksyczny gaz dobrze rozpuszczalny w wodzie. Hasło krzyżówkowe „lotna, trująca ciecz o ostrej woni, stosowana do dezynsekcji pomieszczeń” w słowniku krzyżówkowym. W naszym internetowym słowniku definicji krzyżówkowych dla wyrażenia lotna, trująca ciecz o ostrej woni, stosowana do dezynsekcji pomieszczeń znajduje się tylko 1 odpowiedź do krzyżówki. Synonyms for bezbarwny and translation of bezbarwny to 25 languages. Educalingo cookies are used to personalize ads and get web traffic statistics. We also share information about the use of the site with our social media, advertising and analytics partners. gaz wydzielający się z napoju musującego: amoniak: gaz o ostrym zapachu, związek azotu z wodorem: formaldehyd: bezbarwny gaz o ostrej woni, otrzymywany z metanolu: ozon: gaz powstający w powietrzu podczas burzy z piorunami: ksenon: pierwiastek chemiczny z helowców, bezwonny i bezbarwny gaz szlachetny iMKDI. amoniak noun masculine Związek azotu z wodorem, bezbarwny gaz o ostrej woni, rozpuszczalny w wodzie, występujący w przyrodzie jako produkt gnicia ciał białkowych, otrzymywany także sztucznie, używany do produkcji nawozów sztucznych, mocznika, włókien syntetycznych it. amoniac noun neuter pl związek chemiczny ro compus chimic Prowadzący instalację wyznacza wartość V pierw. za pomocą ciągłego pomiaru przepływu przed wymieszaniem z amoniakiem. Operatorul determină Vprim prin metoda măsurării continue a debitului, înainte ca amestecul de amoniac să aibă loc. Stem Gaz syntezowy jest wprowadzany do wież wymiennych i do konwertora amoniaku. Gazul de sinteză se introduce în turnurile de schimb, pe urmă într-un convertizor de amoniac. EurLex-2 Amoniak w roztworze wodnym Amoniac în soluție apoasă EuroParl2021 „Ustanowienie krajowych poziomów emisji ditlenku siarki, tlenków azotu, lotnych związków organicznych i amoniaku w stosunku do każdego państwa członkowskiego jest efektywnym pod względem kosztów sposobem osiągnięcia przejściowych celów ekologicznych. „O serie de plafoane naționale pentru fiecare stat membru privind emisiile de dioxid de sulf, oxizi de azot, compuși organici volatili și amoniac este o metodă rentabilă de atingere a obiectivelor intermediare de mediu. EurLex-2 Amoniak destyluje się i zbiera w znanej ilości roztworu kwasu siarkowego, którego nadmiar jest miareczkowany mianowanym roztworem wodorotlenku sodu. Amoniacul se distilează și se colectează într-o cantitate măsurată de acid sulfuric, al cărei exces se titrează cu o soluție etalon de hidroxid de sodiu. EurLex-2 — 10 % wartości względnej, dla zawartości amoniaku poniżej 1,0 %, — 10 %, în valoare relativă, pentru un conținut în amoniac mai mic de 1 %; eurlex-diff-2018-06-20 Aby ograniczyć emisję amoniaku do powietrza wiążącą się ze stosowaniem selektywnej redukcji katalitycznej (SCR) lub selektywnej niekatalitycznej redukcji (SNCR) w celu redukcji emisji NOX, techniką BAT jest zoptymalizowanie projektu lub pracy SCR lub SNCR (np. optymalizowanie udziału reagenta do zawartości NOX, homogeniczny rozkład reagenta i optymalny rozmiar kropel reagenta). Pentru reducerea emisiilor de amoniac în aer provenite din utilizarea sistemului de reducere catalitică selectivă (SCR) și/sau de reducere necatalitică selectivă (SNCR) pentru reducerea emisiilor de NOX, BAT constă în optimizarea proiectării și/sau funcționării RCS și/sau SNCR (de exemplu, optimizarea raportului de reactiv la NOX, distribuția omogenă a reactivilor și stabilirea dimensiunii optime a picăturilor de reactiv). eurlex-diff-2017 Oddestylować amoniak jak opisano w metodzie dodając do kolby destylacyjnej tyle roztworu wodorotlenku sodu (d20 = 1,33 g/ml) ( aby zapewnić znaczny jego nadmiar. Se distilează amoniacul conform procedeului descris la metoda adăugând suficientă soluție NaOH (d20 = 1,33 g/ml) ( în vasul de distilare pentru a se asigura un exces semnificativ. EurLex-2 Obecne i przygotowywane prawodawstwo UE przyniesie 52-75 % wymaganej redukcji w odniesieniu do wszystkich zanieczyszczeń z wyjątkiem amoniaku, dla którego redukcja wyniesie tylko 25 % (z dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych). Legislația în vigoare și cea prevăzută a fi adoptată la nivelul UE va asigura realizarea a 5275 % din reducerile necesare ale tuturor poluanților, cu excepția amoniacului, în cazul căruia reducerea este de numai 25 % (conform Directivei privind emisiile industriale). EurLex-2 Konkretniej mówiąc, środki te obejmują ustanowienie szczegółowych limitów dla emisji NO2 w szerszym zakresie emisji NOx, skreślenie limitu emisji amoniaku dla silników spalinowych w pojazdach ciężarowych o dużej ładowności, zmianę limitów emisji w cyklu zimnego rozruchu odziedziczonych po poprzednim etapie Euro, środek na rzecz dostosowania emisji sumy węglowodorów (THC) w celu ułatwienia wprowadzenia pojazdów zasilanych gazem ziemnym, środek mający na celu dodawanie metanu jako równoważnika gazu cieplarnianego do sumy emisji CO2, której musi przestrzegać każdy producent samochodów, oraz możliwość rozszerzenia z 2 840 kg do 5 000 kg zakresu pojazdów, które mogą podlegać przepisom w zakresie emisji dotyczącym lekkich pojazdów użytkowych. În special, acestea privesc stabilirea unor limite specifice de emisii de NO2 în cadrul volumului global prevăzut pentru emisiile de NOx, anularea limitei privind amoniacul pentru motoarele de vehicule grele cu ardere, modificarea limitelor de emisie pentru pornirea la rece moștenite de la etapele „Euro” anterioare, stabilirea unei măsuri pentru a adapta emisiile totale de hidrocarburi (THC) în scopul de a facilita introducerea vehiculelor cu gaz natural, introducerea unei măsuri care vizează adăugarea metanului ca dioxid de carbon echivalent la totalul emisiilor de CO2 pe care fiecare producător de automobile trebuie să-l respecte și posibilitatea de a extinde de la 2 840 kg la 5 000 kg gama de vehicule care pot intra sub incidența normelor de emisie pentru vehiculele utilitare ușoare. not-set Stężony roztwór amoniaku (o gęstości względnej 1,84 przy 20 °C) rozcieńczyć wodą destylowaną w ilości 60 ml tak, aby uzyskać jeden litr roztworu. Se diluează o soluție de 60 ml amoniac concentrat (densitate relativă 0,880 la 20 °C) cu apă distilată până la 1 litru. EurLex-2 Do osadu dodać kilka kropli roztworu amoniaku ( wymieszać i odwirować. Se adaugă câteva picături de soluție de amoniac ( peste precipitat; se amestecă și se centrifughează. EurLex-2 Kotły wodnorurowe i urządzenia pomocnicze - Część 14: Wymagania dla instalacji usuwania tlenków azotu DENOX wykorzystującej ciekły ciśnieniowy amoniak i jego roztwory Cazane cu țevi de apă și instalații auxiliare. Partea 14: Cerințe referitoare la sistemele DENOX cu combustibil lichid care utilizează amoniac lichefiat sub presiune sau soluție de apă amoniacală EurLex-2 Dające się wyeliminować zanieczyszczenia, np. siarkowodór (H2S), amoniak (NH3), niektóre ulegające adsorpcji związki chloroorganiczne (AOX), węglowodory Poluanți care pot fi purjați, de exemplu hidrogen sulfurat (H2S), amoniac (NH3), unii compuși organici halogenați absorbabili (AOX), hidrocarburi Eurlex2018q4 Wodorotlenek sodu, roztwór o stężeniu około 30 % NaOH (d20=1,33 g/ml), niezawierający amoniaku Soluție hidroxid de sodiu, aproximativ 30 % NaOH (d20 = 1,33 g/ml), fără amoniac EurLex-2 Sprawdzenia dokonuje się poprzez pomiar amoniaku, zapachu i/lub pyłu na wlocie i wylocie powietrza i wszystkich dodatkowych parametrów istotnych dla działalności zespołu urządzeń (np. natężenie przepływu powietrza, spadek ciśnienia, temperatura, pH, przewodność właściwa). Verificarea se efectuează prin măsurarea amoniacului, a mirosurilor și/sau a pulberilor din aerul care intră și care iese și a tuturor parametrilor suplimentari relevanți pentru operațiune (de exemplu fluxul de aer, scăderea presiunii, temperatura, nivelul pH-ului, conductivitatea). eurlex-diff-2018-06-20 Jeśli zawartość azotu amonowego jest wyższa niż 42 g/l, to amoniak można usunąć strumieniem gazu obojętnego lub przez umiarkowane ogrzewanie, doprowadzając z powrotem pH do wartości 9,7. În cazul în care concentrația azotului amoniacal este mai mare de 42 g/l, amoniacul poate fi antrenat cu un flux de gaz inert sau prin încălzire moderată pentru a aduce pH-ul înapoi la 9,7. EurLex-2 Prowadzący instalację wyznacza wartość V pierw. za pomocą ciągłego pomiaru przepływu przed wymieszaniem z amoniakiem. Operatorul determină Vprim prin metoda măsurării continue a debitului, înainte ca amestecul de amoniac să aibă loc. Eurlex2019 Aparat do destylacji, składający się z okrągłodennej kolby o odpowiedniej pojemności, podłączonej do chłodnicy rurką destylacyjną z łapaczem kropel, odbieralnik dodatkowo wyposażony w łapacz bańkowy zapobiegający wszelkim stratom amoniaku. Aparat de distilare format dintr-un balon cu fund rotund de capitate corespunzătoare, legat la un condensator printr-un tub de distilare prevăzut cu cap de pulverizare și echipat, în plus, cu un sistem de captare a vaporilor (capcană de vapori) într-un vas receptor, cu rolul de a preveni eventualele pierderi de amoniac. EurLex-2 EurLex-2 Produkt przemiany azotu jest obecny w organizmie w postaci amoniaku, który jest szczególnie toksyczny dla mózgu, a w ciężkich przypadkach prowadzi do zaburzenia świadomości i śpiączki Reziduurile azotoase se prezintă sub formă de amoniac, care este toxic în mod special pentru creier, în cazuri severe conducând la scăderea nivelului de conştienţă şi la comă Chociaż większość produktów ubocznych jest wykorzystywana lub poddawana recyklingowi, tak jak gips, sole amoniaku, kwas siarkowy lub siarka, należy brać pod uwagę czynniki takie, jak warunki rynkowe oraz normy jakości. Deși cea mai mare parte din subproduse sunt utilizabile sau reciclabile - gipsul, săruri amoniacale, acid sulfuric, sulf etc. - trebuie să se țină seama de anumiți factori, cum ar fi situația pieței și standardele de calitate. EurLex-2 Tona amoniaku, jako produkcja (netto) nadająca się do sprzedaży, o 100 % zawartości amoniaku Tonă de amoniac fabricat, exprimat ca producție comercializabilă (netă) și cu o puritate de 100 % EurLex-2 (i) zmniejszenie powierzchni emitującej amoniak; (i) reducerea suprafeței emițătoare de amoniac; eurlex-diff-2018-06-20 Aby osiągnąć zobowiązania w zakresie redukcji emisji amoniaku przewidziane w dyrektywie (UE) 2016/2284, należy określić dodatkowe krajowe polityki i środki. Pentru a îndeplini angajamentele de reducere a emisiilor de amoniac prevăzute în Directiva (UE) 2016/2284, ar trebui să fie instituite politici și măsuri naționale suplimentare. Eurlex2019 — 0,1 % wartości bezwzględnej, dla zawartości amoniaku równej lub wyższej niż 1,0 %. — 0,1 %, în valoare absolută, pentru un conținut în amoniac de 1 % sau mai mare. eurlex-diff-2017 Grupa 15 – Azotowce Antymon i bizmut zostały omówione na odrębnej podstronie. Azot Podstawowy składnik ziemskiej atmosfery. Azot jest bezbarwnym, bezwonnym i nietoksycznym gazem. Bezbarwny w płynnej postaci może być zestalony w również bezbarwną, krystaliczną fazę stałą. W naturze występuje jako dwa izotopy. Kilka innych zostało sztucznie wytworzonych. W warunkach normalnych tworzy dwuatomową cząsteczkę o bardzo silnym wiązaniu. Azot atomowy powstaje na skutek rozbicia tej cząsteczki podczas wyładowań atmosferycznych. W tej postaci jest bardzo reaktywny i po krótkim czasie ponownie tworzy cząsteczki, wydzielając nadmiar energii w postaci żółtawego świecenia. W temperaturze pokojowej jest słabo reaktywny i reaguje tylko z litem. Dopiero w wysokich temperaturach chętniej tworzy związki z innymi pierwiastkami. Z metalami azot tworzy azotki. Azot w związkach występuje na różnych stopniach utlenienia (od -3 do +5). Pierwiastek ten nieustannie krąży pomiędzy biosferą i biotopem w tzw. obiegu azotu. W przyrodzie, atmosferyczny azot wiązany jest (do postaci tlenków) przez bakterie azotowe żyjące w korzeniach roślin motylkowych i podczas wyładowań atmosferycznych. Trafia potem do gleby, gdzie jako azotany wykorzystywany jest przez rośliny do tworzenia aminokwasów i białek będących podstawowym budulcem świata ożywionego. Obumarłe substancje organiczne rozkładając się wydzielają gazowy azot do atmosfery i jego związki do gleby. Azot - rozkładany w glebie przez niektóre bakterie - trafia ponownie do atmosfery. W wyniku intensywnej gospodarki rolniczej następuje szybkie wyczerpanie zasobów azotu w glebie. Konieczne jest tzw. sztuczne nawożenie, czyli dostarczanie glebie sztucznie produkowanych azotanów. Dawniej nie potrafiono syntetyzować azotanów, jedynym ich źródłem były zasoby saletry, które traktowano jako minerał strategiczny. Dziś związki azotu produkuje się wykorzystując bezpośrednio azot atmosferyczny. Azot jest podstawowym składnikiem powietrza (78,1% objętości i 75,5% masy). Jest ważnym składnikiem aminokwasów podstawowych budulców wszystkich organizmów żywych. Jako minerał występuje pod postacią azotanów będących produktem rozpadu związków organicznych. Duże ilości azotanu sodu znajdują się w Chile (saletra chilijska). Zawartość w skorupie ziemskiej 1·10–2% wagowego. Na skalę przemysłową otrzymuje się go z powietrza poprzez skroplenie i destylację frakcyjną lub poprzez związanie z tlenem atmosferycznym. Podstawowym zastosowaniem azotu jest użycie jego związków jako nawozów. W laboratorium i w przemyśle, ze względu na obojętność chemiczną, pełni funkcje gazu osłonowego, nie dopuszczając reaktywnego tlenu do łatwo utleniających się substancji. W medycynie podtlenek azotu N2O (zwany gazem rozśmieszającym) stosowany jest w anestezjologii. Ciekły azot używany jest także wszędzie tam, gdzie potrzebne są niskie temperatury (kriogenika, nadprzewodnictwo). W nowoczesnej metalurgii stosuje się azot do pokrywania metali związkami azotu. Zwiększa się dzięki temu wielokrotnie ich trwałość. Związki azotu: wodorki azotu amoniak – NH3 – bezbarwny gaz o ostrej woni, drażniący błony śluzowe. Łatwo ulega skropleniu na bezbarwną ciecz silnie załamującą światło, o temperaturze wrzenia –33°C (239,8K). Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie. W temperaturze 0°C (273K) 1 objętość wody rozpuszcza 1176 obj. NH3. Przy 20°C (293K) rozpuszczalność spada do 702 obj. amoniaku. W roztworach wodnych następuje jonizacja z wytworzeniem roztworu zasadowegoNH3 + H2O ↔ NH4+ + OH–W roztworze nie występują cząsteczki NH4OH. Wodorotlenek amonowy ma stałą dysocjacji 1,8·10–5 (słaba zasada). W powietrzu amoniak zapala się w zetknięciu z płomieniem, ale gaśnie po usunięciu płomienia. Mieszanina 16-27% amoniaku z powietrzem może wybuchnąć przy zetknięciu z płomieniem. W tlenie amoniak spala się żółtym płomieniem dając wodę i + 3O2 → 2N2 + 6H2OW obecności katalizatora platynowego amoniak spala się na tlenek azotu4NH3 + 5O2 → 4NO + 6H2OReakcję przeprowadza się na skalę przemysłową w celu otrzymania tlenku azotu przy produkcji kwasu azotowego (metoda Ostwalda).W przyrodzie amoniak występuje jako produkt gnicia ciał białkowych. W laboatoriach otrzymuje się go z soli amonowych działaniem zasad. Przemysłowo amoniak wytwarza się w metodzie Habera i Boscha w wyniku bezpośredniej sysntezy z pierwiastków pod wysokim ciśnieniem. Amoniak jest też produktem ubocznym w amoniaku: do wyrobu soli amonowych, nawozów sztucznych, przy produkcji kwasu azotowego, w chłodnictwie (skroplony amoniak ma duże ciepło parowania). Roztwór wodny amoniaku (woda amoniakalna) znajduje zastosowanie w laboratoriach i przemyśle. hydrazyna – N2H4 – bezbarwna ciecz; toksyczna; temperatura wrzenia 386,7K. Tak wysoka temperatura wrzenia wskazuje na asocjację cząsteczek hydrazyny, które odznaczają się dużym momentem dipolowym (4,5·10–30 C·m). Z wodą tworzy hydrat N2H4·H2O. W reakcjach z kwasami zachowuje się jak słaba zasada tworząc sole. Hydrazyna i jej pochodne są silnymi reduktorami. Hydrazynę otrzymuje się w wyniku utleniania amoniaku podchlorynem sodu. Reakcja przebiega w dwóch etapach:NH3 + NaClO → NaOH + NH2ClNH2Cl + NH3 → N2H4 + HClHydrazyna znalazła zastosowanie jako paliwo rakietowe. Produktami utleniania hydrazyny są azot i para wodna. azydek wodoru – HN3 – stosowana jest też nazwa kwas azotowodorowy, która nie jest zgodna z zaleceniem IUPAC. W stanie czystym jest to bezbarwna ciecz o niemiłym zapachu, silnie trująca. Rozpuszcza się w wodzie wytwarzając odczyn kwaśny. Jest kwasem słabym o mocy porównywalnej z kwasem octowym. Otrzymuje się go w wyniku działania podtlenku azotu N2O na stopiony amidek sodowyN2O + NaNH2 → NaN3 + H2OWolny azydek wodoru otrzymuje się działając na azydek sodu rozcieńczonym kwasem siarkowym i oddestylowując lotny HN3. Proces destylacji należy przeprowadzać bardzo ostrożnie ponieważ azydek wodoru bardzo łatwo rozkłada się w sposób wybuchowy. Atomy w cząsteczce azydku wodoru są ułożone liniowo. Azydki metali ciężkich głownie ołowiu znalazły zastosowanie w technice materiałów wybuchowych, gdyż wybuchają pod wpływem uderzenia. tlenki azotu tlenek azotu(I) – N2O – inne nazwy: podtlenek azotu, tlenek dwuazotu. Otrzymuje się go przez ostrożne ogrzewanie azotanu(V) amonowego:NH4NO3 → N2O + 2H2Bezbarwny gaz o sładkawym zapachu. Podtrzymuje palenie dzięki temu, że łatwo ulega rozkładowi z wydzieleniem tlenu. W mieszaninie z wodorem wybucha. Nie reaguje z wodą lecz się w niej rozpuszcza dając roztwory o odczynie obojętnym. Cząsteczka N2O ma budowę liniową. Wdychany podtlenek azotu działa podniecająco i oszałamiająco, a równocześnie znieczulająco (gaz rozweselający). Dzięki temu znajdował zastosowanie jako środek znieczulający w stomatologii. tlenek azotu(II) – NO – daje się otrzymać w wyniku bezpośredniej syntezy z pierwiastków. Reakcja:N2 + O2 → 2NOjest endotermiczna, tak więc równowaga w niskich temperaturach przesunięta jest w lewą stronę. Większe ilości tlenku azotu (II) tworzą się dopiero w temperaturze ok. 3000K. Takie temperatury osiąga się stosując ogrzewanie powietrza w łuku elektrycznym. Taki sposób przemysłowego otrzymywania NO został wprowadzony do przemysłu przez Birkelanda i Eydego w roku 1902 oraz Mościckiego w roku 1903. Obecnie NO otrzymuje się metodą Ostwalda przez katalityczne spalanie amoniaku. Do celów laboratoryjnych otrzymuje się go działaniem kwasu azotowego(V) na wiórki miedzi:3Cu + 8HNO3 → 3Cu(NO3)2 + 2NO + 4H2OTlenek azotu jest bezbarwnym gazem. Skrapla się w temperaturze 121K z utworzeniem ciemnoniebieskiej cieczy. NO wykazuje trwały moment magnetyczny odpowiadający obecności jednego niesparowanego elektronu. Łatwo reaguje z tlenem atmosferycznym przechodząc w brunatny NO2. W stanie ciekłym i stałym monomeryczny tlenek azotu(II) tworzy dimery o kształcie prostokątnym. tlenek azotu(III) – N2O3 – skroplony w postaci niebieskiej cieczy przez oziębienie do temperatury poniżej 260K tworzy równocząsteczkową mieszaninę NO i NO2, otrzymaną przez redukcję kwasu azotowego za pomocą arszeniku:4HNO3 + 4H2O + As4O6 → 4H3AsO4 + 2NO + 2NO2Jest bezwodnikiem kwasu azotawego(V) oraz azotowego(III)), który powstaje przy wprowadzaniu do wody mieszaniny tlenków azotu(II) i (IV). Niewielkie ilości N2O3 istniejącego w tej mieszaninie tworzą z wodą HNO2 a równowaga w mieszaninie przesuwa się w kierunku powstawania N2O3. Analogicznie wprowadzenie tej mieszaniny do roztworów węglanów lub wodorotlenków litowców prowadzi do wytworzenia (azotanów (III). tlenek azotu(IV) – NO2 – powstaje w reakcji pomiędzy tlenkiem azotu(II) i tlenem. W laboratoriach małe ilości NO2 otrzymuje się przez rozkład termiczny azotanu(V) ołowiu Pb(NO3)2. Jest gazem o barwie czerwonobrunatnej i charakterystycznym nieprzyjemnym zapachu. Silnie trujący. W temperaturach poniżej 420K ulega polimeryzacji z utworzeniem bezbarwnego N2O4. Cząsteczka dwutlenku azotu jest paramagnetyczna, co wskazuje na obecność niesparowanego elektronu. Dimer jest diamagnetyczny. Mieszanina NO2 i N2O4 ma własności utleniające, utlenia metale (Cu, Fe, Co, Ni)2Cu + NO2 → Cu2 + NO oraz związki nieorganiczne:CO + NO2 → CO2 + NOZ chlorem i fluorem tworzy związki nitrylowe (NO2Cl). Dimer N2O4 rozpuszczając się w wodzie daje mieszaninę kwasów:N2O4 + H2O → HNO3 + HNO2Ciekły N2O4 ulega autojonizacji z wytworzeniem jonu nitrozylowego NO+ i jonu azotanowego(V) NO3–. Pierwszy z nich według teorii Lewisa stanowi kwas a drugi zasadę. tlenek azotu(V) – N2O5 – bezbarwne ciało stałe, otrzymywane w wyniku odwodnienia kwasu azotowego(V) tlenkiem fosforu(V):2HNO3 + P2O5 → 2HPO3 + N2O5Temperatura topnienia około 314K. Łatwo ulega rozkładowi na N2O4 i tlen. Z wodą reaguje energicznie tworząc kwas azotowy(V).Rozpuszcza się w kwasie siarkowym, w którym ulega dysocjacji:N2O5 + 3H2SO4 → 2NO2+ + 2HSO4– + 3H3O+Obecności jonu NO2+ przypisuje się silne nitrujące działanie mieszaniny stężonego kwasów siarkowego(VI) i azotowego(V).Cząsteczce N2O5 w stanie gazowym przypisuje się budowę O2N–O–NO2. W stanie stałym ma strukturę jonową [NO2]+[NO3]–. kwasy azotowe kwas azotowy(I) – H2N2O2 – w stanie czystym udaje się go wydzielić jako stałą substancję krystaliczną. Bezwodny łatwo wybucha, a w roztworze wodnym powoli rozkłada się z wydzieleniem N2O. Otrzymuje się go działaniem HNO2 na hydroksyloaminę:NH2OH + HNO2 → H2N2O2 + H2OJest słabym kwasem dwuzasadowym. Jego sole otrzymuje się w wyniku redukcji azotanów(III) lub (V) amalgamatem sodowym. kwas azotowy(III) – HNO2 – nietrwały kwas występujący tylko w postaci rozcieńczonych roztworów. W miarę jak wzrasta jego stężenie ulega rozkładowi na kwas azotowy(V) i NO:3HNO2 → HNO3 + H2O + 2NOZnany raczej pod postacią soli azotanów(III). Jest kwasem słabym o pKa=4,5·10–4. W stosunku do substancji redukujących przejawia działanie utleniające wydzielając na przykład jod z jodowodoru, utleniając amoniak. kwas azotowy(V) – HNO3 – bezwodny kwas azotowy(V) jest bezbarwną cieczą o temperaturze krzepnięcia 332K (41,1°C) i wrzącą w temperaturze 356K (83°C). Taki kwas i jego stężone roztwory ulegają rozkładowi, w wyniku czego powstają tlenki azotu nadające mu barwę żółtą lub czerwonożółtą. Rozkład przyspiesza działanie światła. Rozpuszczalny w wodzie w dowolnych stosunkach. Tworzy z wodą dwa hydraty: HNO3·H2O i HNO33·H2O o temperaturach topnienia 235 K i 254,7K. 68% wodny roztwór tego kwasu jest roztworem azeotropowym. Kwas azotowy(V) wykazuje silne działanie utleniające rozpuszczając wszystkie metale z wyjątkiem platynowców i złota. Niektóre metale, takie jak żelazo, chrom, glin, lepiej rozpuszczają się w rozcieńczonym kwasie azotowym niż stężonym, co jest związane ze zjawiskiem pasywacji. Kwas azotowy(V) może zapalić drewno lub słomę oraz liczne substancje łatwo palne jak eter, benzyna, celuloza. Na skórę działa parzącą, tworząc żółte plamy - tzw. reakcja ksantoproteinowa. Z kwasem solnym (HCl) tworzy wodę królewską rozpuszczającą złoto. Woda królewska składa się z 1 części kwasu azotowego(V) i 3 części kwasu solnego, a swe bardzo silne własności utleniające zawdzięcza wydzielającemu się chlorowi i chlorkowi nitrozylu:3HCl + HNO3 → 2H2O + Cl2 + NOCl Otrzymywany dawniej w wyniku działania kwasu siarkowego na saletrę chilijskąH2SO4 + NaNO3 → NaHSO4 + HNO3 Obecnie w procesie kilkuetapowym przez katalityczne spalanie amoniaku do NO w metodzie Ostwalda. W obecności powietrza powstający NO utlenia się do NO2, który jest pochłaniany w wodzie w obecności powietrza N2O4 + H2O → HNO3 + HNO2 Tworzący się kwas azotowy(III) jest trwały tylko w rozcieńczonych roztworach i w wyniku zagęszczania roztworu ulega rozkładowi 3HNO2 → HNO3 + 2NO + H2O Tlenek NO ulega ponownemu utlenieniu do NO2 (N2O4) i absorpcji w wodzie. W ten sposób otrzymuje się kwas o stężeniu nie przekraczającym 60%. W trakcie jego destylacji uzyskuje się azeotrop 68%. Sole kwasu azotowego – azotany(V) – są bez wyjątku dobrze rozpuszczalne w wodzie i wykazują działanie utleniające. Kwas ten głownie stosuje się do otrzymywania związków nitrowych, będących półproduktami przy produkcji barwników i środków farmaceutycznych; do produkcji nawozów sztucznych, azotanów(V), paliw rakietowych, materiałów wybuchowych (TNT – trójnitrotoluen), rozpuszczania i oczyszczania powierzchni metali. Konfiguracja elektronowa He 2s2p3 Masa atomowa 14,01 Gęstość [kg·m–3] (273K) Główny stopień utlenienia -3; -2; -1; 0; +1; +2, +3; +4; +5 Izotopy: masa - zawartość 14N15N - 99,63% - stabilny 15,000 - 0,37% Temperatura topnienia [K] 63,1 Temperatura wrzenia [K] 77,3 Promień atomowy [pm] 71 Powinowactwo elektronowe [kJ·mol–1] -7 Energia jonizacji [kJ×mol-1] 1402,3 N → N+ + e– 2856,1 N+ → N2+ + e– 4578,0 N2+ → N3+ + e– Elektroujemność (Pauling) 3,04 Energia wiązań kowalencyjnych [kJ·mol–1] N-H N-N N=N N-Cl 390 160 415 193 Fosfor Niemetaliczny, reaktywny fosfor występuje w czterech głównych odmianach. Są to: fosfor biały, czerwony, fioletowy i czarny. Tylko dwie pierwsze z nich mają większe znaczenie praktyczne. Biały fosfor jest białą (żółknącą na powietrzu), prześwitującą, krystaliczno-woskową, silnie trująca substancją. Dawka śmiertelna fosforu białego dla człowieka to około 0,1 g. Spontanicznie zapala się na powietrzu już w temperaturze 34°C i dlatego musi być przechowywany pod wodą. Nie rozpuszcza się w wodzie, słabo rozpuszcza się w organicznych rozpuszczalnikach. Topi się w temperaturze 44,1°C, a wrze przy 280°C. Dzięki wydzielaniu śladowych ilości cząsteczek P4 i utlenianiu ich tlenem atmosferycznym świeci w ciemności (zjawisko chemoluminescencji). Czerwony fosfor występuje najczęściej jako mikrokrystaliczny, nietrujący proszek. Sublimuje w temperaturze około 420°C. Odmiany fioletowa i czarna są nietrujące, mniej reaktywne, nie reagują z roztworami wodorotlenków litowców. Czarna odmiana wykazuje metaliczny połysk, przewodzi prąd i jest dobrym przewodnikiem występuje w naturze w wielu związkach. Jako wolny pierwiastek nie występuje. Najczęściej spotyka się sole kwasów fosforowych. Pierwiastek ten jest ważnym składnikiem tkanek roślinnych, niezbędny w procesie fotosyntezy, a fosforany są ważnym nawozem, i zwierzęcych. Fosforan wapnia jest jednym z głównych składników kości zwierząt i człowieka. W skorupie ziemskiej jego zawartość wynosi 0,11% fosfor otrzymuje się w przemyśle poprzez ogrzewanie fosforanu(V) wapnia (Ca3(PO4)2) z piaskiem. Ogrzewany bez dostępu powietrza biały fosfor (230-300°C) przechodzi w fazę czerwoną. Czarny fosfor otrzymuje się poprzez ogrzewanie białej odmiany w temperaturze około 200°C i przy bardzo dużym ciśnieniu. Fioletowy powstaje poprzez ogrzewanie fosforu czerwonego w 450° biały jest używany jako trutka na gryzonie. Dawniej wykorzystywano go do produkcji zapałek, które były dość niebezpieczne ze względu na jego trujące właściwości i zapalanie się po potarciu o każdą powierzchnię. Obecnie stosuje się zamiast niego fosfor czerwony i tylko na bokach pudełka (tzw. zapałki bezpieczne). Fosforany używane są jako nawozy sztuczne. Tlenki fosforu używane są jako reduktory (P4O6) lub substancje wysuszające (P4O10). Kwas ortofosforowy(V) (H3PO4) jest dodatkiem do napoi gazowanych typu cola. Związki fosforu: Tlenki fosforu P4O6 – uzyskuje się go w wyniku spalania fosforu przy ograniczonym dostępie powietrza. Jest ciałem stałym, silnie trującym, reagującym z zimną wodą z utworzeniem kwasu fosforowego(V) H3PO4. Pod wpływem gorącej wody uzyskuje się mieszaninę kwasu fosforowego, PH3 i czerwonego fosforu. P4O10 – powstaje w wyniku spalania fosforu przy dużym dostępie powietrza. W tych warunkach powstaje biała substancja, której skład odpowiada wzorowi P2O5. Jednak w stanie pary i w odmianie krystalicznej występują cząsteczki dimeru. Związek sublimuje w temperaturach powyżej 600K. Ogrzewany do temperatury z zakresu 720-770K w zamkniętych naczyniach tworzy odmianę rombową o temperaturze topnienia 833K trudno ulegającą sublimacji. W tych warunkach cząsteczki P4O10 ulegają polimeryzacji. Istnieje jeszcze jedna, poza heksagonalną i rombową, bezpostaciowa odmiana tego tlenku. Z wodą pięciotlenek fosforu reaguje energicznie tworząc kwas ortofosforowy. Jest on jedną z najbardziej energicznych substancji higroskopijnych, znajduje zastosowanie przy osuszaniu gazów oraz jako środek odwadniający w reakcjach chemicznych. P2O4 – tworzy się w procesie rozkładu termicznego pięciotlenku fosforu. W stanie gazowym występują cząsteczki P8O16. W zetknięciu z wodą ulega dysproporcjonacji dając mieszaninę kwasów fosforowego(V) i fosforowego(III): P2O4 + 3H2O → H3PO4 + H3PO3 Kwasy fosforowe H3PO2 – białe, krystaliczne ciało stałe, bardzo dobrze rozpuszczalne w wodzie. W cząsteczce tego kwasu dwa atomy wodoru są związane bezpośrednio z atomem fosforu H | H–P=O | OH Z tego powodu jest on kwasem jednoprotonowym. Wykazuje silne działanie redukujące. Kwas ten otrzymuje się w reakcji fosforanu(I) baru (Ba(H2PO2)2) z kwasem siarkowym(VI). H3PO3 – białe ciało stałe. Otrzymywany w wyniku działania wody na P4O6P4O6 + H2O → 4H3PO3Jest kwasem dwuprotonowym: H | O=P-OH | OH Ogrzewany dysproporcjonuje na fosforowodór i kwas fosforowy(V)4H3PO3 → 3H3PO4 + PH3 Wykazuje podobnie jak jego sole silne własności redukujące. H4P2O6 – otrzymywany w postaci soli sodowej podczas utleniania fosforu czerwonego chloranem(I) sodu. Daje się wydzielić w stanie wolnym. Jest kwasem czteroprotonowym HO OH | | O=P–P=O | | HO OH Jest kwasem słabym, dość odpornym na działanie czynników zarówno utleniających jak i redukujących. H3PO4 – jest produktem ostatecznej hydrolizy pięciotlenku fosforu. Otrzymuje się go też przez działanie kwasem azotowym(V) na fosfor. W przemyśle wykorzystuje się reakcję pomiędzy kwasem siarkowym(VI) a fosforytem:Ca3(PO4)2 → 3CaSO4 + 2H3PO4Czysty bezwodny kwas tworzy bezbarwne, przezroczyste kryształy, bardzo dobrze rozpuszczalne w wodzie. Dostępny w handlu 90% roztwór jest gęstą bezbarwną cieczą. Jest kwasem trójprotonowym OH | O=P–OH | OH Stopniowe odwadnianie tego kwasu lub jego soli prowadzi do powstania kwasów wielofosforowych lub ich soli. Produkty kondensacji kwasu fosforowego(V) mogą osiągać znaczne masy cząsteczkowe o budowie łańcuchowej lub pierścieniowej. Ogrzewany kwas ortofosforowy(V) w temperaturze 470-570K traci cząsteczkę wody tworząc kwas difosforowy(V) (ortodwufosforowy) H4P2O7: HO OH | | O=P–0–P=O | | HO OH Ma on postać bezbarwnej szklistej masy, dobrze rozpuszczalnej w wodzie. Jest kwasem mocniejszym niż kwas ortofosforowy(V). Tworzy dwa szeregi soli M2H2P2O7 i M4P2O7. Soli o nieparzystej liczbie kationów nie udało się otrzymać. Wyższych kwasów ortofosforowych(V) w stanie czystym nie udało się otrzymać, znane są tylko ich sole. Przykładem może być ortotrójfosforan sodu Na5P3O10, który znajduje zastosowanie do wyrobu środków zmiękczających wodę i środków piorących. HPO3 – otrzymuje się za pomocą ogrzewania kwasu ortofosforowego(V) w temperaturze 590K. Jest to białe, szkliste ciało stałe o dużej masie cząsteczkowej dobrze rozpuszczalne w wodzie. Jest pierścieniowym kwasem polifosforowym. Istnieje wiele soli tego typu kwasów otrzymanych w stanie czystym. Halogenki fosforu halogenki fosforu(V) – powstają w wyniku reakcji fosforu z nadmiarem odpowiedniego fluorowca. Ulegają łatwo hydrolizie odszczepiając fluorowodór i przekształcając się w tlenowe związki fosforu. fluorek fosforu(V) – PF5 – jest bezbarwnym gazem o temperaturze wrzenia 188K i topnienia 181K. Otrzymuje się go przez wymianę chloru w PCl5 na fluor w reakcji z CaF2 w temperaturze 573K lub z AsF3 w temp. 273K. Jest mocnym kwasem Lewisa przyłączającym ligandy z utworzeniem związków sześciokoordynacyjnych. chlorek fosforu(V) – PCl5 – jest białą, krystaliczną substancją otrzymywaną przez działanie chloru na chlorek fosforu(III). W temperaturze 437K sublimuje. bromek fosforu(V) – PBr5 – tworzy czerwonożółte kryształy. W wyniku działania bromu na chlorek fosforu(III) powstają bromochlorki o składzie PCl3Brn gdzie n= 4–10. halogenki fosforu(III) – można otrzymać w wyniku bezpośredniej reakcji z pierwiastków. chlorek fosforu(III) – PCl3 – powstaje podczas spalania fosforu w strumieniu chloru; ciecz o temperaturze wrzenia 347K i topnienia 182K. fluorek fosforu(III) – PF3 – gaz o temperaturze wrzenia 178K i topnienia 113K otrzymuje się przez wymianę chloru na fluor w reakcji chlorku fosforu(III) z AsF3. W wyniku działania wyładowań elektrycznych na mieszaninę PCl3 i wodoru powstaje oleista, bezbarwna ciecz P2Cl4 o temperaturze wrzenia 453K i topnienia 245K. W temperaturze pokojowej ulega rozkładowi na trichlorek fosforu. Analogiczny tetrajodek P2I4 powstaje z białego fosforu i jodu w benzenie lub disiarczku węgla w postaci pomarańczowych kryształów o temperaturze topnienia 398K. tlenohalogenki fosforu(V) – otrzymuje się w reakcji odpowiedniego halogenku fosforu(V) z tlenkiem fosforu(V). związek temperatura topnienia [K] temperatura wrzenia [K] właściwości POF3 POCl3 POBr3 205 274 329 234 378 465 bezbarwny gaz bezbarwna ciecz bezbarwne kryształy siarczki fosforu(V) – w wyniku stapiania czerwonego fosforu z siarką w temperaturach powyżej 373K otrzymuje się trwałe połączenia typu P4S10, P4S7, P4S5 i P4S3. W reakcji fosforu z fluorowcami i siarką powstają: tiochlorek fosforu(V) - PSCl3 – bezbarwna ciecz o temperaturze topnienia 238K i wrzenia 398K; pod działaniem wody ulega hydrolizie do kwasu fosforowego(V), siarkowodoru i HCl. tiofluorek fosforu(V) – PSF3 - otrzymywany przez wymianę chloru na fluor w PSCl3. Jest bezbarwnym gazem o temperaturze topnienia 124K i wrzenia 221K. W reakcji z fluorkiem litowca powstaje obok heksafluorofosforanu ditiofluorofosforan: 2PSF3 + 2CsF2 → CsPF6 + CsPS2F2 Kwas ditiofluorofosforowy(V) można otrzymać jako produkt reakcji ditiofluorofosforoanu cezu z kwasem siarkowym. Jest on bezbarwną cieczą o temperaturze wrzenia 345K, rozpuszczającą się w wodzie bez – chlorek fosforu(V) reaguje z chlorkiem amonu tworząc szereg związków o wzorze ogólnym (PNCl2)n. Przez destylację frakcyjną lub metodami chromatograficznymi wydziela się białe, krystaliczne substancje stałe. Są to pierścieniowe związki typu (PNCl)n gdzie n= 3-7. (PNCl2)3 topi się w temperaturze 388K i wrze w 526K. Niektóre fosfazeny stosuje się do wyrobu niepalnych tkanin hydrofobowych. W wyniku ogrzewania heksachlorocyklotrifosfazenu w temperaturze 573K powstaje polimer o dużej masie cząsteczkowej charakteryzujący się właściwościami zbliżonymi do kauczuku. Pod działaniem wody chlorofosfazeny ulegają hydrolizie, której produktami pośrednimi są hydroksycyklofosfazeny, kwasy polifosforowe i w ostateczności kwas ortofosforowy. Nawozy sztuczne Nawozy sztuczne zawierające przyswajalny przez rośliny fosfor. Do najważniejszych należą: superfosfat – będący mieszaniną fosforanu(V) jednowapniowego i siarczanu(VI) wapnia. Otrzymywany w reakcji pomiędzy kwasem siarkowym(VI) a fosforytami: Ca3(PO4)2 +2H2SO4 → Ca(H2PO4)2·H2O + 2CaSO4 Fosforan(V) jednowapniowy jest rozpuszczalny w wodzie. Superfosfat zawiera 16 do 18% P2O5. precypitat – będący fosforanem(V) dwuwapniowym (CaHPO4·2H2O) o zawartości P2O5 do 30%. supertomasyna – otrzymywana prze stapianie fosforytów z sodą i SiO2 o zawartości P2O5 28-30%. Konfiguracja elektronowa Ne 3s23p3 Masa atomowa 30,974 Gęstość [kg·m–3] (293K) 1829 - biały 2200 - amoniak noun masculine Związek azotu z wodorem, bezbarwny gaz o ostrej woni, rozpuszczalny w wodzie, występujący w przyrodzie jako produkt gnicia ciał białkowych, otrzymywany także sztucznie, używany do produkcji nawozów sztucznych, mocznika, włókien syntetycznych it. tłumaczenia amoniak Dodaj amonijak pl chem. chemia, chemiczny nieorganiczny związek chemiczny, związek azotu z wodorem, bezbarwny gaz o ostrym zapachu; Najważniejszym głównym surowcem do produkcji melaminy jest mocznik, który producenci unijni kupują lub uzyskują z amoniaku. Glavna surovina za proizvodnjo melamina je sečnina, ki jo proizvajalci Unije kupijo ali proizvedejo sami iz amonijaka. amoniak noun pl Związek azotu z wodorem, bezbarwny gaz o ostrej woni, rozpuszczalny w wodzie, występujący w przyrodzie jako produkt gnicia ciał białkowych, otrzymywany także sztucznie, używany do produkcji nawozów sztucznych, mocznika, włókien syntetycznych it. sl Brezbarvna, alkalna spojina v plinastem stanju, ki je zelo topna v vodi, ima značilen oster vonj, je lažja od zraka in nastane pri razpadanju večine organskih snovi na osnovi dušika. Gaz syntezowy jest wprowadzany do wież wymiennych i do konwertora amoniaku. Sintezni plin se dovaja v izmenjevalne stolpe in v pretvornik amoniaka. Odmieniaj Gaz syntezowy jest wprowadzany do wież wymiennych i do konwertora amoniaku. Sintezni plin se dovaja v izmenjevalne stolpe in v pretvornik amoniaka. EurLex-2 Amoniak w roztworze wodnym Amoniak v vodni raztopini EuroParl2021 „Ustanowienie krajowych poziomów emisji ditlenku siarki, tlenków azotu, lotnych związków organicznych i amoniaku w stosunku do każdego państwa członkowskiego jest efektywnym pod względem kosztów sposobem osiągnięcia przejściowych celów ekologicznych. „Določitev nacionalnih zgornjih mej za vsako državo članico za emisije žveplovega dioksida, dušikovih oksidov, hlapnih organskih snovi in amoniaka je gospodaren način za doseganje okoljskih ciljev. EurLex-2 Amoniak destyluje się i zbiera w znanej ilości roztworu kwasu siarkowego, którego nadmiar jest miareczkowany mianowanym roztworem wodorotlenku sodu. Amonijak se destilira in zbere v odmerjeno količino žveplove kisline, katere presežek se titrira s standardno raztopino natrijevega hidroksida. EurLex-2 — 10 % wartości względnej, dla zawartości amoniaku poniżej 1,0 %, — 10 % relativne vrednosti, če je vsebnost amonijaka nižja od 1,0 %, eurlex-diff-2018-06-20 Aby ograniczyć emisję amoniaku do powietrza wiążącą się ze stosowaniem selektywnej redukcji katalitycznej (SCR) lub selektywnej niekatalitycznej redukcji (SNCR) w celu redukcji emisji NOX, techniką BAT jest zoptymalizowanie projektu lub pracy SCR lub SNCR (np. optymalizowanie udziału reagenta do zawartości NOX, homogeniczny rozkład reagenta i optymalny rozmiar kropel reagenta). Najboljša razpoložljiva tehnika za zmanjšanje emisij amoniaka v zrak zaradi uporabe selektivne katalitične redukcije in/ali selektivne nekatalitične redukcije za zmanjšanje emisij NOX je optimizacija zasnove in/ali delovanja selektivne katalitične redukcije in/ali selektivne nekatalitične redukcije (npr. optimizirano razmerje med reagentom in NOX, homogena porazdelitev reagenta in optimalna velikost kapljic reagenta). eurlex-diff-2017 Oddestylować amoniak jak opisano w metodzie dodając do kolby destylacyjnej tyle roztworu wodorotlenku sodu (d20 = 1,33 g/ml) ( aby zapewnić znaczny jego nadmiar. Amonijak destiliramo, kakor je opisano v metodi in dodamo dovolj NaOH (d20 = 1,33) ( v destilacijsko bučko, da zagotovimo znaten presežek. EurLex-2 Obecne i przygotowywane prawodawstwo UE przyniesie 52-75 % wymaganej redukcji w odniesieniu do wszystkich zanieczyszczeń z wyjątkiem amoniaku, dla którego redukcja wyniesie tylko 25 % (z dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych). Veljavna zakonodaja EU na področju nadzora virov onesnaževanja in tista, ki je še v pripravi, bosta omogočili 52–75 % zahtevanih zmanjšanj za vsa onesnaževala razen amoniaka, za katerega ta vrednost znaša le 25 % (to zmanjšanje bo omogočila direktiva o industrijskih emisijah). EurLex-2 Wodorotlenek sodu, roztwór o stężeniu około 30 % NaOH (d20 = 1,33 g/ml), niezawierający amoniaku Raztopina natrijevega hidroksida, približno 30 % NaOH (d20 = 1,33 g/ml), brez amonijaka EurLex-2 Konkretniej mówiąc, środki te obejmują ustanowienie szczegółowych limitów dla emisji NO2 w szerszym zakresie emisji NOx, skreślenie limitu emisji amoniaku dla silników spalinowych w pojazdach ciężarowych o dużej ładowności, zmianę limitów emisji w cyklu zimnego rozruchu odziedziczonych po poprzednim etapie Euro, środek na rzecz dostosowania emisji sumy węglowodorów (THC) w celu ułatwienia wprowadzenia pojazdów zasilanych gazem ziemnym, środek mający na celu dodawanie metanu jako równoważnika gazu cieplarnianego do sumy emisji CO2, której musi przestrzegać każdy producent samochodów, oraz możliwość rozszerzenia z 2 840 kg do 5 000 kg zakresu pojazdów, które mogą podlegać przepisom w zakresie emisji dotyczącym lekkich pojazdów użytkowych. Natančneje, ti ukrepi zadevajo določanje mejnih vrednosti emisij NO2 znotraj širše skupine emisij NOx, odpravo mejne vrednosti amonijaka za motorje težkih tovornih vozil, spremembo mejnih vrednosti emisij pri hladnem zagonu, podedovanih iz predhodnih stopenj Euro, ukrep za prilagoditev emisij skupnih ogljikovodikov z namenom olajšanja uvedbe vozil na zemeljski plin, ukrep za dodajanje metana, izraženega z ekvivalentom glede na toplogredni učinek, v skupne emisije CO2, ki jih mora upoštevati vsak proizvajalec avtomobilov, ter možnost, da se največja dovoljena masa skupine vozil, za katere lahko veljajo predpisi glede emisij za lahka tovorna vozila, poveča z 2 840 kg na 5 000 kg. not-set Stężony roztwór amoniaku (o gęstości względnej 1,84 przy 20 °C) rozcieńczyć wodą destylowaną w ilości 60 ml tak, aby uzyskać jeden litr roztworu. Razredčite 60 ml koncentrirane raztopine amoniaka (relativne gostote 0,880 pri 20oC) z vodo do skupne prostornine 1 liter. EurLex-2 ( 14 ) Aby włókniste pozostałości pozostawały zanurzone przez 10 minut w roztworze amoniaku, można na przykład połączyć tygiel filtracyjny z zaworem kurkowym pozwalającym regulować przepływ amoniaku. ( 14 ) Da ostane ostanek vlaken potopljen v raztopini amoniaka deset minut, lahko npr. uporabimo adapter za filtrni lonček z ventilom, s katerim uravnavamo pretok raztopine amoniaka. EurLex-2 Kotły wodnorurowe i urządzenia pomocnicze - Część 14: Wymagania dla instalacji usuwania tlenków azotu DENOX wykorzystującej ciekły ciśnieniowy amoniak i jego roztwory Vodocevni kotli in pomožne napeljave - 14. del: Zahteve za naprave dimnih plinov DENOX na tekoči amoniak in vodno raztopino amoniaka EurLex-2 Dające się wyeliminować zanieczyszczenia, np. siarkowodór (H2S), amoniak (NH3), niektóre ulegające adsorpcji związki chloroorganiczne (AOX), węglowodory Onesnaževala, ki se lahko prepihujejo, npr. vodikov sulfid (H2S), amoniak (NH3), nekateri adsorbljivi organski halogeni (AOX), ogljikovodiki Eurlex2018q4 Wodorotlenek sodu, roztwór o stężeniu około 30 % NaOH (d20=1,33 g/ml), niezawierający amoniaku Raztopina natrijevega hidroksida, približno 30 % NaOH (d20 = 1,33 g/ml), brez amonijaka EurLex-2 Sprawdzenia dokonuje się poprzez pomiar amoniaku, zapachu i/lub pyłu na wlocie i wylocie powietrza i wszystkich dodatkowych parametrów istotnych dla działalności zespołu urządzeń (np. natężenie przepływu powietrza, spadek ciśnienia, temperatura, pH, przewodność właściwa). Preverjanje se izvaja z merjenjem amoniaka, vonjav in/ali prahu v vstopnem in izstopnem zraku ter merjenjem vseh dodatnih parametrov, pomembnih za delovanje (npr. pretoka zraka, padca tlaka, temperature, vrednosti pH, prevodnosti). eurlex-diff-2018-06-20 Kolumnowe wymienniki typu amoniak - wodór o wysokości równej lub większej niż 35 m i średnicy od 1,5 m do 2,5 m, zdolne do pracy przy ciśnieniach większych niż 15 MPa; stolpi za izmenjavo amonijak - vodik, ki so visoki vsaj 35 m, s premerom od 1,5 do 2,5 m, za obratovanje pri tlakih nad 15 MPa; EurLex-2 Jeśli zawartość azotu amonowego jest wyższa niż 42 g/l, to amoniak można usunąć strumieniem gazu obojętnego lub przez umiarkowane ogrzewanie, doprowadzając z powrotem pH do wartości 9,7. Če je vsebnost dušika v obliki amonijaka večja od 42 g na liter, se lahko NH3 izloči s tokom inertnega plina ali z zmernim segrevanjem, dokler pH spet ne doseže 9,7. EurLex-2 Prowadzący instalację wyznacza wartość V pierw. za pomocą ciągłego pomiaru przepływu przed wymieszaniem z amoniakiem. Upravljavec določi Vprim z neprekinjenim merjenjem pretoka, preden se zrak pomeša z amoniakom. Eurlex2019 Aparat do destylacji, składający się z okrągłodennej kolby o odpowiedniej pojemności, podłączonej do chłodnicy rurką destylacyjną z łapaczem kropel, odbieralnik dodatkowo wyposażony w łapacz bańkowy zapobiegający wszelkim stratom amoniaku. Aparatura za destilacijo, sestavljena iz bučke z okroglim dnom ustrezne prostornine, z destilacijsko cevjo priključena na kondenzator in dodatno opremljena z lovilcem za mehurčke na sprejemni bučki, da se prepreči izguba amonijaka. EurLex-2 EurLex-2 f) strategiami w zakresie dalszych redukcji emisji siarki, tlenków azotu, amoniaku i lotnych związków organicznych opartymi na krytycznych ładunkach i poziomach, podobnie jak na rozwoju technicznym oraz doskonaleniem zintegrowanego modelowania szacunkowego w celu obliczenia zoptymalizowanych na poziomie międzynarodowym przydziałów redukcji emisji, biorąc pod uwagę potrzebę uniknięcia nadmiernych kosztów dla którejkolwiek ze Stron. (f) strategijami za nadaljnje zmanjševanje emisij žvepla, dušikovih oksidov, amonijaka in hlapnih organskih spojin na podlagi kritičnih obremenitev, kritičnih ravni in tehničnega razvoja ter napredka pri integriranem modeliranju za izračun mednarodno doseženih optimalnih razporeditev zmanjšanja ob upoštevanju, da se vsaka pogodbenica izogne pretiranim stroškom. EurLex-2 Produkt przemiany azotu jest obecny w organizmie w postaci amoniaku, który jest szczególnie toksyczny dla mózgu, a w ciężkich przypadkach prowadzi do zaburzenia świadomości i śpiączki Odpadni dušik se kopiči v obliki amoniaka, ki je še posebej toksičen za možgane in lahko v hudih primerih privede do izgube zavesti in kome Chociaż większość produktów ubocznych jest wykorzystywana lub poddawana recyklingowi, tak jak gips, sole amoniaku, kwas siarkowy lub siarka, należy brać pod uwagę czynniki takie, jak warunki rynkowe oraz normy jakości. Čeprav je večina stranskih proizvodov uporabnih oziroma se lahko reciklirajo, npr. mavec, amoniakove soli, žveplene kislina ali žveplo, je treba upoštevati tudi dejavnike, kot so tržne razmere in standardi kakovosti. EurLex-2 Uwagi: Przed dniem 1 stycznia 1992 r. rodzaj zbiornika wyposażony w zewnętrzny osprzęt bezpieczeństwa był używany wyłącznie w rolnictwie do dawkowania bezwodnego amoniaku bezpośrednio do gleby. Pripombe: Pred 1. januarjem 1992 se je cisterno z zunanjimi varnostnimi pripomočki uporabljalo le v kmetijstvu za nanos anhydrous ammonia neposredno na prst. EurLex-2 Najpopularniejsze zapytania: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M

bezbarwny gaz o ostrej woni